پیام غدیر

0 0
  • تاریخ : 1403/4/4
  • بازدید : 132
امتیاز 0.00 تعداد رای 0

پیام غدیر

الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی

در روز غدیر، ‌پیامبر اعظم ص، به فرمان خدا، مدینهٔ «غدیر»‌ را بنیان گذارد، مدینه‌ای برای همهٔ روزگاران، همهٔ مردمان از هر قوم و سرزمین، با حکمرانیِ ویژگانی که به آنان در پرتو اعتلای محمد ص ، اعتلا بخشید و رُتبَتِ محمّد ص بدیشان سپرد تا دعوت‌گرانی باشند راستین، که خلق را به‌سوی خدای خوانند و به آنان خداشناسی آموزند و از این دسته، در هر قرنی و زمانی، کَس هست، حجّت‌های خداوند بر آن‌که به ربوبیّت خدا خَستوست و به بندگی خویش معترف.

رسول خدا ص، حج گزارد، با حج‌گزاران مکّه را تَرک گفت، تا به غدیر رسید، از سوی خدا فرمان یافت کاروان‌ها را از حرکت بازدارد و پیامی که فردا و فرداهای اینان و آیندگان را روشن و استوار می‌سازد به گوش جان آنان بنیوشاند و گمراهان و منافقان را به چیزی نشمرد و هراسی به دل راه ندهد که در حمایت خداست.

«يَـٰٓأَيُّهَا ٱلرَّسُولُ بَلِّغۡ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمۡ تَفۡعَلۡ فَمَا بَلَّغۡتَ رِسَالَتَهُۥ وَٱللَّهُ يَعۡصِمُكَ مِنَ ٱلنَّاسِ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡكَٰفِرِين»

رسول خدا فراخاست، به بلندی فرارفت و راه آینده را، با فرابردن علی به کرسی ولایت و فرمانروایی امّت نشان داد.

علی ع به دستور خدا بر سَریر حکمروایی جامعهٔ دینی قرار گرفت تا پس از رسول خدا، به تلاش برخیزد و پایه‌های مدینهٔ «غدیر» را برافرازد و در برابر گزندها و آسیب‌ها بایستد و ترجمان خواست و مشیّت خداوند و زبان ارادهٔ او باشد.

این رسالت بزرگ، رسالت بزرگ انبیایی است تا جاودان، هماره بر جای باشد، سنّت تبدّل‌ناپذیر الهی.

فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا

در جامعهٔ «غدیر»ی، همهٔ حرکت‌ها، رفتارها و عبادت‌ها، بر مدار «ولایت» است و در این جامعه، بدون «ولایت»، حکمروایی عادلانهٔ دینی، در پیشگاه الهی، هیچ عملی پذیرفته نیست.

به فرموده امام علی ع:

«بدانید که اعتقاد به توحید پذیرفته نیست مگر با اعتراف به نبوّت محمد ص، و هیچ اعتقادی و عملی قبول نیست مگر با قبول ولایت و سرپرستی آن‌کَس که خداوند ، خود، او را ولیّ و سرپرست قرار داده است.»

جامعه‌سازی «غدیر»ی در همهٔ روزگاران، وظیفه و رسالت باورمندان است؛ جامعه‌ای که در آن تمامی آموزه‌ها و دستورهای وَحیانی، جاری و ساری است و انسان، کرامت‌مندانه، با اختیار و گزینش‌گری خود، در همهٔ آنات، بر استوارسازی آن، خردمندانه و هوشمندانه به تلاش برمی‌خیزد.

پاینده بادا جامعهٔ غدیری


 

منبع:
امتیاز دهید :
به اشتراک بگذارید :

نظر دهید

گزارش